
Odporność psychiczna na co dzień
13/05/2025
Technologia a zdrowie psychiczne
12/06/2025Delegowanie zadań – jak robić to mądrze i z korzyścią dla wszystkich
Delegowanie to nie tylko sposób na efektywne zarządzanie czasem i obowiązkami – to także klucz do budowania zaufania, rozwijania kompetencji zespołu i dbania o własny dobrostan psychiczny. W trakcie nagrania Ola Jarosz, psycholożka i psychoedukatorka dobrostanu, dzieli się swoją wiedzą i doświadczeniem w tym obszarze, podkreślając, że delegowanie to proces, który można (i warto) trenować.
Dlaczego boimy się delegować?
Wielu liderów i specjalistów ma problem z oddawaniem odpowiedzialności. Wynika to często z obawy przed utratą kontroli, przekonania, że „nikt nie zrobi tego tak dobrze jak ja”, albo że samo przygotowanie kogoś do wykonania zadania zajmie więcej czasu niż zrobienie go samodzielnie.
Ola wskazuje, że te przekonania są naturalne, ale warto się im przyjrzeć. Zatrzymanie wszystkich obowiązków przy sobie może prowadzić do wypalenia zawodowego, frustracji, a także zahamowania rozwoju zespołu.
Delegowanie to nie zrzucanie odpowiedzialności
Kluczowym elementem skutecznego delegowania jest intencjonalność. Nie chodzi o to, by „pozbyć się” zadania, ale by świadomie przekazać je osobie, która może się dzięki temu rozwinąć. To oznacza odpowiedni dobór osoby, klarowne komunikowanie oczekiwań i dostępność do wsparcia w razie potrzeby.
Jak mówi Ola: „Delegowanie to relacja – to rozmowa, zaufanie i wspólne ustalanie ram działania.”
Kiedy delegowanie działa najlepiej?
Warto delegować:
kiedy zadanie nie wymaga Twojego unikalnego wkładu,
gdy ktoś w zespole może się nauczyć czegoś nowego,
gdy potrzebujesz odzyskać przestrzeń na zadania strategiczne.
Ważne jest także, by po delegowaniu nie mikrozarządzać. Zaufanie i autonomia są paliwem motywacyjnym dla wielu osób – dają poczucie wpływu i sensu.
Delegowanie a dobrostan
Na koniec Ola podkreśla, że umiejętność delegowania ma ogromny wpływ na dobrostan psychiczny lidera. To sposób na obniżenie stresu, odzyskanie balansu między życiem zawodowym a prywatnym, ale też na tworzenie kultury współpracy w organizacji.